Dag 79 t/m 86

Dag 79 vrijdag 19 april.
Vandaag ging om half acht de wekker, omdat we ons visum gingen ophalen. We gingen met de taxi naar het ministerie van justitie en politie. Eerst kregen we een pakketje papieren terug en kregen we te horen waar we overal nog heen moesten. We dachten dat we maar naar een gebouw moesten maar dat was dus niet zo. Daarna moesten we naar een gebouw er naast. Daar moesten we ons weer aanmelden en ons paspoort afgeven. Dit duurde gelukkig niet zo lang en toen moesten we aan de overkant van de straat ergens heen. Gelukkig liep een man een stukje met ons mee en konden we het wel vinden. Daar aangekomen moesten we weer naar twee balies. Na ook hier even wachten moesten we nog naar een gebouw. Dit was helemaal ergens anders bij ons in de buurt. Dus wij de taxi weer bellen en hij bracht ons er weer heen. Daar aangekomen werden we ingeschreven als bewoners van de buurt Kwatta. Eindelijk kunnen we zeggen dat alles is geregeld en we mogen blijven tot augustus. Wees niet bang hoor dat doen we niet! Toen we thuis waren was het elf uur en gingen we weer onze wekelijkse boodschappen doen op de fiets. ’s Middags konden we heerlijk in de zon liggen. Aan het eind van de avond wilden we naar de stad gaan om wat te gaan eten. Wat er was weten we niet maar iedereen keek en riep ons dit keer na in onze straat. Drie jongens fietsten zelfs tegen elkaar op en vielen op de grond. Ja dat was even grappig. Bij het t’Vat gingen we wat eten. Ons vaste restaurantje. Toen we aan de cocktails zaten gingen er een Nederlandse man en een Surinaamse man bij ons aan tafel zitten. De rekening kon wel op een papiertje. Hun betaalden wel omdat wij maar arme studenten zijn. Dat was dan weer erg aardig van ze! Na gezellig met ze te hebben geklets kwamen Cynthia en Lisanne ook nog. We hadden met hun afgesproken om wat cocktails te gaan drinken. We hebben een tijdje hier gezeten en daarna zijn we uit geweest. Het was weer een erg gezellige avond!

Dag 80 zaterdag 20 april.
Vandaag hebben we heerlijk uitgeslapen en daarna in de zon gezeten. ’s Avonds kwam er een Surinaamse jongen langs die met Marlinde had afgesproken. Deze jongen hadden we al eerder ontmoet met het stappen. Het was erg gezellig en hebben veel gelachen daarna zijn we uit geweest. De taxi is altijd 20 srd. Dus Iris had dat bij zich en zong daarom een liedje van only got 20 dollars in my pocket. Daarna was opeens de taxi 10 srd duurder. Is ons nog steeds een raadsel maar wie zijn wij om boos te worden? We bellen haar gewoon volgende week niet weer. Scheelt alweer dat we nog een taxi hebben. Hier hadden we weer afgesproken met Cynthia en Lisanne. Ook vanavond was het weer een leuke avond en hebben we veel gelachen.

Dag 81 zondag 21 april.
Vandaag waren we zo moe dat we helemaal niks hebben gedaan. Alleen een beetje buiten in de zon gelegen op onze luchtbedjes. Ook kregen we een nieuwe buurman. Weer een politie agent in pak. We zijn lekker op tijd naar bed gegaan.

Dag 82 maandag 22 april.
Vandaag hadden we weer stage. Nog drie dagen en daarna heerlijk vakantie. We zijn erg druk geweest voor school. We moesten namelijk voor een opdracht voor school vragen stellen aan de zuster daar .(interviews) Alleen snapten hun er helemaal niks van. Als we een vraag stelden zeiden ze telkens dat wij daar antwoord op moesten geven of keken ze ons gek aan. We moesten hier erg om lachen. Iedereen had ons vorige week erg gemist. Dat is dan weer leuk om te horen! Verder lachten ze ons uit dat we het bij Ashiana vorige week saai vonden. Het was niks voor ons omdat we van werken hielden. Daarna hebben we de medicijnen op een afdeling gedaan. Het was weer even puzzelen maar we kwamen er uit en volgens de zuster was alles goed. Gelukkig maar! Ook hadden we vandaag een tussen evaluatie. Ze vonden dat we het werk goed zagen en dat we veel wilden doen. Ze waren tevreden met ons en we kregen hun complimenten. Het was dus een goed gesprek! Op het eind van de middag moesten we bij een bewoner wat sap gaan drinken omdat ze vorige week jarig was geweest. Het was erg gezellig en we hebben gezellig even gekletst. Thuis zijn we tot half acht bezig geweest met school en toen hebben we wat gegeten. ’s Avonds kwam de buurman en vroeg of hij wat mee moest nemen voor ons. Iris dacht dat hij vroeg of hij de sleutel neer mocht leggen bij ons dus zij iris ja. En toen vroeg hij of we nasi of wat anders wouden. Nasi zeiden we maar omdat we er niks meer van snapten. En daar kwam hij aan om half tien met een bak vol met rijst en kip. Allebei uit liefdadigheid maar een schoteltje rijst en kip genomen en lief gelachen. Daarna zijn we naar binnen gegaan. Hier zat ook nog eens een hagedis die iris wilde oppakken. Toen ze hem optilde had Iris alleen nog maar het staartje in haar hand. Ja we hebben veel gelachen deze avond. Toen zijn we maar naar bed gegaan ook al konden we nog lang niet slapen van het lachen.

Dag 83 dinsdag 23 april.
Vandaag hadden we ook weer stage. Vandaag waren we niet ingedeeld en de zuster die dat doet kwam rond kwart voor acht. Dus zijn we maar even buiten gaan zitten wakker worden. Toen kwam er een medewerkster op ons af die de financieren doet. Ze vroeg of we even wilden komen. We waren bang dat we niet genoeg betaald hadden. Dus wij in paniek naar haar toe zegt ze ja willen jullie bij de mac donalds werken? Nou we kwamen niet meer bij van het lachen. We hebben een telefoon nummer gekregen en gezegd dat we er even over na moeten denken. Aangezien we hier niet zo heel lang meer zijn en Iris ouders deze week ook nog langs komen voor bijna drie weken doen we het maar niet. Je verdient hier ook bijna niks. Dus dat gaat hem niet worden. Na de pauze moesten we weer de medicijnen doen en zijn we daarna maar even op die afdeling gebleven. Het was een gezellige dag op stage. Thuis aangekomen kwam de buurman alweer met een bak rijst en kip aan zetten. Ook vroeg hij of we vrijdag met hem mee wilden buiten de stad. Om ergens te gaan zwemmen. We zeiden dat we Iris ouders op bezoek krijgen. We willen ook helemaal niet met hem mee. We konden weer heerlijk buiten zitten en 's avonds kregen we alle jongens van de straat zowat voor het huis. Ze zeiden van alles dat we mee moesten rondjes fietsen en mee mochten naar de kinderboerderij en dat we popjes waren. Gelukkig hebben we een gigantisch hek om ons huis dus zaten we veilig en konden we er wel om lachen! Ook kregen we er nog een buurman bij. Deze was ook van de politie en kwam zelfs in zijn politie auto. Die deze dagen dus ook voor ons huis staat geparkeerd. Morgen is alweer de laatste stage dag voor de vakantie. Heerlijk!

Dag 84 woensdag 24 april.
Vandaag de laatste dag voor de vakantie. Ook vandaag zaten we weer op een andere afdeling. Maar we zaten een verdieping onder elkaar dus konden vaak even kletsen. Zoveel was er niet te doen, omdat er meer stagiaires waren. Vandaag hebben we de medicijnen van drie afdelingen gedaan. Zo hadden we de halve morgen al wat te doen en ging de tijd erg snel. Na deze dag hadden we heerlijk vakantie. Thuis aangekomen kwam de buurman na een halfuurtje alweer met eten aan zetten. Maar weer lief bedankt en op tafel gezet. Hij krijgt namelijk gratis eten omdat hij van de politie is en hier een cursus volgt. Hij vroeg ook of ‘s avonds mee wilden een rondje rijden door paramaribo. We zeiden maar dat we bezoek kregen. En dat was ook zo want de Surinaamse jongen kwam weer. Gilly heet hij en het was weer gezellig. We hebben de hele avond buiten gezeten en toen kwam de buurman er weer aan. Hij vroeg of we even konden luisteren. Iris verstond hem niet en vroeg wat hij zei. Hij vroeg nog een keer of we even wilden luisteren. Dus Iris vroeg waarnaar. Toen zei hij boos laat maar. En liep naar binnen. We kwamen met z’n drieen niet meer bij van het lachen. We hebben hem de avond niet weer gezien. Rond 1 uur zijn we maar naar bed gegaan.

Dag 85 donderdag 25 april.
Vandaag komen dan Iris haar ouders. De baas zou ons tussen half twee en twee uur ophalen. We hebben van te voren brownies gemaakt. Zonder mixer maar het resultaat zag er goed uit! En het rook heerlijk. Rond kwart over twee kwam de baas er aan met zijn vrouw. En daar gingen we op naar het vliegveld. We gingen eerst ergens aan de straat staan waar we het vliegtuig konden zien landen. Iris vertelde dat haar ouders niet wisten dat we mee waren en dat vond de baas helemaal leuk. Toen kwam er nog een vrouw aan die wat wilde verkopen. Ze liep alle auto’s langs in de hoop dat iemand wat kocht. En ze verkocht best veel! Daarna toen het vliegtuig kwam reden we naar de ingang. Daar zei de baas dat we hem moesten wenken als we Iris ouders zagen. En na heel lang wachten kwamen ze er eindelijk aan. Wij ons verstoppen achter een muurtje en de baas en zijn vrouw liepen op ze af. Ze hadden helemaal niks door en liepen zo met de baas mee. Daarna gingen we er achter aan en riep Iris haar moeder. Toen hadden ze het pas door en waren ze helemaal verrast. Ze snapten er niks van en dat was erg grappig om te zien. Even een dikke knuffel gegeven en daar gingen we. Op naar huis. Thuis aangekomen aten we de brownies en die smaakten heerlijk. Ook hadden we wat te drinken gekocht voor Iris ouders en hebben we gezellig even bij geklets. Ze hadden ook allemaal kaartjes mee voor ons dat was erg leuk. Ja het was een gezellige dag.

Dag 86 vrijdag 26 april.
Vandaag hebben we gezellig met z’n allen ontbeten. Daarna is Iris met haar vader boodschappen gaan doen op de fiets. Marlinde en Iris moeder zijn thuis gebleven en uitgenodigd door de tuinman van de baas (die hier aan het zandscheppen was) om bij hem te komen eten. Wel tegen betaling. ’s Middags zijn we naar de stad gegaan in een busje. Wat voor Iris ouders een hele ervaring was. We reden helemaal via een andere weg maar kwamen wel in de stad uit. Daar hebben we een beetje rond gelopen en zijn we naar de grote centrale markt gegaan. Hier kochten we een trosje bananen. Iris had een hele dikke en toen ze de schil er af haalde waren het twee bananen. Twee voor de prijs van een. Daarna zijn we naar t’Vat gegaan om wat te gaan drinken. Ook hebben we ze de palmentuin, fort zeelandia en het onafhankelijkheidsplein gewezen. Nu kunnen ze hier ook eens heen gaan. We hebben bij de KFC wat gegeten. De terug weg in het busje was weer een hele ervaring voor Iris ouders. Ze snapten er niks van dat je op een belletje moet drukken als je er uit wil. Dus iedereen druk tien meter na elkaar op het belletje. Wij zijn dit al gewend en doen het zelf ook. Zo hoef je niet zo ver te lopen. Thuis aangekomen waren er erg veel mensen hier. Er was namelijk iets kapot van de waterleiding. Dus dit moest weer gemaakt worden. Er liep 900 liter water over de grond in ons washok. Deze is nu weer mooi schoon. Aangezien hier een hele bende dode mieren in lag die wij hebben aangevallen met ons gif. Nu zitten we nog heerlijk buiten te genieten van een drankje en gaan we vanavond nog uit. Iris ouders gaan net naar bed, want ze moeten nog even wennen aan het vijf uur tijdverschil.

Liefs,