dag 71 t/m 78

Dag 71 donderdag 11 april.
Ook vandaag waren ze nog druk bezig met straten voor ons huis. Daarom konden we weer niet buiten zitten. We zijn van ellende maar naar de stad gegaan om daar een beetje rond te lopen. Het regende alweer. Voor de rest hebben dan ook niet zoveel gedaan vandaag.

Dag 72 vrijdag 12 april.
Vandaag kwam er nog een iemand om de stenen goed vast te leggen met een tril machine. Gelukkig kwam deze beste man niet vroeg en konden we dus fijn uitslapen. Daarna hebben we onze wekelijkse boodschappen maar weer gedaan en toen we terug kwamen was het straten eindelijk klaar. Alleen de baas en zijn vrouw waren nog druk bezig met vegen. ’s Middags hebben we niet zoveel gedaan en ’s avonds zijn we buiten gaan zitten om wat te drinken en daarna weer te gaan stappen. We hadden dit keer afgesproken met twee Nederlandse meisjes die we van het phagwa festival kennen. Het was erg gezellig en we hebben ons weer prima vermaakt en veel gelachen.

Dag 73 zaterdag 13 april.
Vandaag hebben we overdag helemaal niks gedaan. We waren moe en zijn de hele week al ziekjes. Daarom zijn we na het avond eten maar weer even op bed gaan liggen om daarna natuurlijk wel weer te gaan stappen. Het is tenslotte wel zaterdag. Het stappen was dan ook wel weer een geslaagde avond. In het begin was het erg rustig maar na even aan de bar te hebben gezeten werd het wel steeds drukker. We hebben ons weer prima vermaakt deze avond!

Dag 74 zondag 14 april.
Vandaag waren we alweer iets minder ziek. We hebben lang uitgeslapen en voor de rest een beetje gehangen thuis. Ook vandaag weer een hele dag vol met regen. Heel veel regen. Verder hebben we vandaag niet veel gedaan en moesten we ons voorbereiden op drie dagen stage in een ander bejaarden centrum. We waren erg benieuwd hoe het daar gaat.

Dag 75 maandag 15 april.
Vandaag ging weer vroeg de wekker voor stage. Drie dagen in een ander bejaardencentrum. Dit is de grootste van Suriname en is van de overheid. We moesten om zeven uur aanwezig zijn. We hadden geïnformeerd waar we moesten zijn maar de mevrouw die ons verder zou helpen was er nog niet. Dus moesten we maar even wachten. Rond acht uur kwam ze er aan zetten. Toen werd ons gevraagd waarom we hier waren want ze wisten van niks. Goed geregeld allemaal dus weer. Na uit te leggen dat we van Majella komen en we hier drie dagen mochten meekijken werden we allebei op een andere afdeling gedrukt. Iris bij de mannen en Marlinde bij de vrouwen.
Iris: ik werd bij een broeder gebracht die me naar een zuster zou brengen. Eerst was het al een probleem met wie ik deze dag mee zou gaan lopen. Omdat de zuster er geen zin aan had. Erg welkom was ik dus niet. Toen ik met iemand mee mocht lopen vertelde ze me dat alles al gedaan was alleen de bedden moesten nog worden opgemaakt. Maar er was nog geen linnengoed dus moesten we even wachten. Het was daar allemaal best oud. De mannen sliepen met z'n zessen op een kamer. Ik kon wel even een kastje schoonmaken. Nadat dit klaar was zat ik rond half negen in de zusterpost en hier heb ik gezeten tot tien uur. Toen had ik samen met Marlinde een gesprek bij de hoofdzuster waarom we hier nou waren. We moesten woensdag maar weer komen om dan te vertellen wat we er van vonden. Wel mochten we voor de andere twee dagen samen op een afdeling stage lopen werd ons verteld. Toen had ik samen met Marlinde pauze en na de pauze rond elf uur zat ik weer in de zusterpost hier heb ik gezeten tot half twee en toen konden we de mensen helpen met het eten. Daarna gingen ze naar bed. Sommige mannen kregen schone kleding aan. De andere mannen die er bij op de kamer slapen kunnen dan gewoon meekijken. Niet echt een fijn gevoel lijkt me dit. Ik heb eigenlijk dus helemaal niks gedaan en was hier ook niks te doen als ik daar naar vroeg.
Marlinde: ik moest vandaag op de vrouwen afdeling stage lopen (vrouwen met dementie). Ik werd na de hoofdzuster van de afdeling begeleid. Nadat ik me had voorgesteld en vertelt wat ik kwam doen, moest ik met een andere zuster meelopen. Deze zuster gaf mij een rondleiding over de afdeling en legde me van alles uit. De patiënten hier slapen met zn 6en op een kamer. Privacy kennen ze hier ook niet. Er hangen niet eens gordijnen op de kamer. Ik keek me ogen uit hier. De patiënten zaten allemaal op de gang tegen de muur aan. Daarna moest ik alle dossiers doornemen van de patiënten en dat waren er veel. Ik heb de hele morgen zitten lezen. Het was wel mooi om alle geschiedenissen te lezen van de patiënten. De patiënten leefden vroeger allemaal in armoede. Na de pauze moest ik samen met een andere stagiaire na de ‘soos’ dit is een afdeling waar ze allerlei activiteiten doen. We moesten de patiënten hiervan weer ophalen. Om 13.00 uur heb ik nog geholpen met eten geven en mensen naar bed gebracht.

Toen we weer thuis waren hebben we rustig buiten gezeten. We hadden geluk met het weer want daarna regende het weer. ’s Avonds konden we wel weer lekker buiten zitten. Ook hebben we nieuwe buren. Het zijn twee politiemannen die voor deze week hier zijn omdat ze een cursus hebben. Rond half elf wouden ze weg rijden en vroegen ze of we ook nog iets speciaals wilden drinken. We vertelden maar dat we dat niet hoefden en we zo naar bed wilden aangezien de wekker weer vroeg gaat morgen.

Dag 76 dinsdag 16 april.
Vandaag regende het hard dus zijn we maar met de taxi naar stage gegaan. Dit beviel ons prima omdat het best ver fietsen is. Om zeven uur waren we weer aanwezig en om acht uur werden we pas weer geholpen. Vandaag kwamen we samen op een afdeling op de verzorgingsunit. Gisteren waren we op de verpleegunit. Toen we hier aankwamen was ook alles al klaar. Deze mensen die hier wonen doen alles zelf. Alleen met het eten komen ze langs met bakjes waar je eten in moet scheppen. We hebben de hele dag op een stoel gezeten niks doen. Omdat we ons zo erg verveelden en moe werden zijn we maar een rondje op het terrein gaan lopen. Het is heel groot daar en we hebben overal even een kijkje genomen. Weer terug op de afdeling konden we weer gaan zitten en om half een eten in bakjes scheppen. En moesten we de schalen afwassen. Meer hoefde er niet gedaan te worden. Thuis aangekomen was het gelukkig droog en konden we weer buiten zitten. Verder hebben we niet zoveel gedaan.

Dag 77 woensdag 17 april.
Vandaag gelukkig de laatste stage dag bij dit bejaardencentrum. We waren weer om zeven uur aanwezig en dit keer hoefden we niet eerst bij die mevrouw te komen. Toen we op de afdeling kwamen was er nog geen zuster. Dus gingen we maar even zitten en een meneer vroeg of hij vast brood kon halen. Om acht uur kwam de zuster en aan. We hebben het brood gesmeerd en het in de bakjes gestopt voor de bewoners. Ze kwamen er allemaal weer aan om hun bakje op te halen en te gaan eten op de kamer. Daarna maar weer de afwas gedaan en zelf hadden we nu wat meegenomen wat we konden gaan doen. Zo ging de dag wel weer om en om een uur kwam het middag eten weer. We schepten weer alles in de bakjes en daar kwam iedereen weer aan. Toen hebben we weer de afwas gedaan en om half twee zijn we naar de hoofdzuster gegaan voor het gesprek. Toen we net na huis wilden fietsen begon het heel hard te regenen. We hebben eventjes gewacht maar het leek erop dat het niet meer droog werd. Dus we zijn maar door de harde regen na huis gefietst met de gedachten dat we alweer heerlijk weekend hadden. Thuis aangekomen hebben we niet zoveel meer gedaan. De was weer aangezet en opgehangen en een beetje opgeruimd. ’s Avonds hebben we weer buiten gezeten en weekend gevierd. Toen Iris bezig was met haar laptop kwam er opeens een hagedisje op het beeld. Deze wilde ook niet meer weg. Toen Iris dacht dat ze hem weg had geslagen zat die even later nog op haar been. Hij vond het wel erg gezellig. Maar gelukkig heeft Iris hem wel weg gekregen!

Dag 78 donderdag 18 april.
Vandaag scheen vol op de zon. Daarom besloten we maar om naar het zwembad te gaan. Nadat we de taxi hadden gebeld en vertelden waar we heen wilden wist hij niet waar het was. Dus op goed geluk reed hij de goede kant op. Eerst zijn we een verkeerde straat in gereden maar later kwamen we er wel. Het was een schoon zwembad en we hebben er heerlijk in de zon gelegen. Het viel ons op dat ook hier Surinaamse jongeren kwamen om op de bankjes achter het zwembad te gaan zitten toe te kijken hoe de Nederlanders zwemmen. Er waren hier namelijk wel meer Nederlanders. Al met al hebben we heerlijk gezwommen en in de zon gelegen. Thuis aangekomen hebben we aardappels gekookt (voor de tweede keer in al die tijd) en het smaakte heerlijk. ’s Avonds hebben we een kaartspel gedaan buiten en hier zitten we nu nog. Morgen kunnen we dan eindelijk ons MKV visum ophalen. Dat betekend alleen wel dat we vroeg uit bed moeten. Maar dan is eindelijk ons verblijf hier geregeld. Het duurt even maar dan heb je ook wat.

Liefs,